رایحه

شعر اگر از تو نگوید همه عصیان باشد
زنده در گور غزلهای فراوان باشد 

نظم افلاک سراسیمه به هم خواهد ریخت
نکند زلف تو یک وقت پریشان باشد 

سایه ی ابر پی توست دلش را مشکن
مگذار این همه خورشید هراسان باشد 

مگر اعجاز جز این است که باران بهشت
زادگاهش برهوت عربستان باشد 

چه نیازی ست به اعجاز، نگاهت کافی ست
تا مسلمان شود انسان اگر انسان باشد 

فکر کن فلسفه ی خلقت عالم تنها
راز خندیدن یک کودک چوپان باشد 

چه کسی جز تو چهل مرتبه تنها مانده
از تحیر دهن غار حرا وا مانده 

عشق تا مرز جنون رفت در این شعر محمد
نامت از وزن برون رفت در این شعر محمد 

شأن نام تو در این شعر و در این دفتر نیست
ظرف و مظروف هم اندازه ی یکدیگر نیست 

از قضا رد شدی و راه قدر را بستی
رفتی آن سوتر از اندیشه و در را بستی 

رفتی آنجا که به آن دست فلک هم نرسید
و به گرد قدمت بال ملک هم نرسید 

عرش از شوق تو جان داده کمی آهسته
جبرئیل از نفس افتاده کمی آهسته 

پشت افلاک به تعظیم شکوهت خم شد
چشم تو فاتح اقلیم نمی دانم شد 

آنچه نادیده کسی دیدی و برگشتی باز
سیب از باغ خدا چیدی و برگشتی باز 

شاعر این سیب حکایات فراوان دارد
چتر بردار که این رایحه باران دارد

شاعر : سید حمیدرضا برقعی 

لبیک یا رسول الله

ای مسلمان سکوت جایز نیست * وقت فریاد هر مسلمانی است

 

عالمی غرق در مصیبت شد*به رسول خدا اهانت شد

 

جهد شیطان پرست، بی اثر است*زآن که از نور عشق بی خبر است

 

عشق احمد اساس دین خداست*شکر ایزد محبّت طاهاست

 

پاک تر از نسیم و از شبنم*جسم و جان پیمبر اعظم

 

شعر حافظ به وصف او چه نکوست*”همه عالم گواه عصمت اوست"

 

هر چه خواهی به زعم خویش بکوش*نور احمد نمی شود خاموش

 

کوری چشم دشمن غافل*حق کند نور خویش را کامل

 

شده بیداری مسلمانان*آتش جان دشمن قرآن

 

به فدای پیمبران سرِ ما*مرگ بر دشمن پیمبر ما

 

ای جهان عهد نور نزدیک است*ماجرای ظهور نزدیک است

 

طالب خون انبیاء مهدی*وارث دشت کربلا مهدی

 

خیز و تیغ از نیام بیرون آر*بر گلوی ستمگران بگذار

آدم های زیادی خوب هستند

آدم های زیادی خوب هستند...اما فقط تعداد کمی از آدم ها خوب باقی میمانند...